قهرمان جهان
بوتوینیک در مقابل اسمیسلوف (راست) در مسابقات شطرنج قهرمانی جهان 1957
اسمیسلوف دوباره در سال 1956 در تورنمنت کاندیداها در آمستردام پیروز شد، که منجر به یک مسابقه قهرمانی جهانی دیگر در برابر بوتوینیک در سال 1957 شد. با کمک مربیان ولادیمیر ماکوگونوف و ولادیمیر سیماگین، اسمیسلو با نتیجه 12½–9½ برنده شد. سال بعد، بوتوینیک از حق خود برای یک مسابقه مجدد استفاده کرد و با نتیجه نهایی 12½–10½ قهرمان شد. اسمیسلوف بعداً گفت که سلامتی او در بازی برگشت به دلیل ابتلا به ذات الریه آسیب دید، اما او همچنین اذعان کرد که بوتوینیک کاملاً آماده شده است. در طول سه مسابقه قهرمانی جهان، اسمیسلوف 18 برد در مقابل 17 بازی بوتوینیک (با 34 تساوی) به دست آورده بود و با این حال او فقط یک سال قهرمان شد. با این حال اسمیسلوف در مجموعه بازی های زندگی نامه خود به نام بهترین بازی های اسمیسلوف نوشت: "من هیچ دلیلی برای شکایت از سرنوشت خود ندارم. من رویای خود را برآورده کردم و هفتمین قهرمان جهان در تاریخ شطرنج
شدم."
مسابقات جهانی بعدی
اسمیسلوف در آمستردام اینترزونال در سال 1964
اسمیسلوف برای مسابقات جهانی دیگر واجد شرایط نشد، اما به بازی در مسابقات مقدماتی قهرمانی جهان ادامه داد. در سال 1959، او یک نامزد بود، اما در مسابقات مقدماتی که در یوگسلاوی برگزار شد، که توسط فوق ستاره نوظهور میخائیل تال برنده شد، چهارم شد. او در سال 1962 بازی را از دست داد، اما در سال 1964 پس از کسب مقام اول در آمستردام اینترزونال، با 17/23 بازگشت. با این حال او مسابقه دور اول خود را به افیم گلر باخت.
در سال 1983، در سن 62 سالگی، به فینال نامزدها رفت و با نتیجه 8½–4½ در ویلنیوس 1984 به گری کاسپاروف، که 21 ساله بود، شکست خورد. او در نیمهنهایی زولتان ریبلی را با نتیجه 6½–4½ و نیم شکست داد، اما در بازی یکچهارم نهایی مقابل رابرت هوبنر ۷–۷ مساوی کرد و بازیکن پیشرو (اسمیسلوف) به تساوی رسید.آخرین حضور نامزدهای او در مسابقات مونپلیه 1985 بود، جایی که او صعود نکرد.
مسابقات قهرمانی شوروی
اسمیسلوف یک رقیب مکرر در مسابقات قهرمانی شوروی بود و از موفقیت های چشمگیری برخوردار بود. در سال 1940، در حالی که هنوز یک نوجوان بود، پس از بوندارفسکی و لیلینتال سوم شد. در مسابقات قهرمانی سیزدهم در سال 1944، پس از بوتوینیک در جایگاه دوم قرار گرفت و در سال 1947، پس از کرس و بولسلاوسکی، با بونداروفسکی سوم شد.
او برنده مشترک این مسابقه در سال 1949 و دوباره در سال 1955 (به ترتیب با برونشتاین و گلر) بود. در حالی که عنوان 1949 مشترک بود، عنوان 1955 پس از یک بازی پلی آف به گلر اهدا شد.بعدها در دوران حرفه ای خود نشان داد که هنوز هم می تواند چالشی معتبر داشته باشد. او در سال 1969 (پس از پطروسیان و پولوگافسکی) سهمی از مقام سوم را به دست آورد و در سال 1971، پس از ساون، مشترکاً با تال نایب قهرمان شد. او از اواخر دهه 1940 تا اوایل دهه 1980، تقریباً 40 سال، توسط فیده به عنوان یکی از 15 بازیکن برتر جهان قرار گرفت.
رکورد مسابقات پس از جنگ
کارپوف (چپ)، یووه (پایین) و اسمیسلوف در مسابقات شطرنج تیلبورگ 1977
اسمیسلوف برنامه مسابقات فعالی را در دهه های 1950، 60 و 70 حفظ کرد و سه مقام برتر را در برخی از معتبرترین تورنمنت های آن دوره ثبت کرد.
در سال 1950 پس از کوتوف در ونیز دوم شد و در سال 1951 برنده یادبود چیگورین شد که در لنینگراد برگزار شد. او در سال 1952 پس از کرس و گلر در بوداپست (یادبود ماروچی) با بوتوینیک سوم شد. در سال 1953 در تورنمنت تمرینی در گاگرا قهرمان شد و در بخارست پس از تولوش و پطروسیان سوم شد. در مسابقه ۱۹۵۴–۱۹۵۵ کنگره هستینگز، او مقام اول را با کرس به اشتراک گذاشت. در زاگرب 1955، او تنها برنده بود، دو امتیاز جلوتر از فیلد. او در سال 1956 به روند پیروزی های خود در یادبود آلخین مسکو ادامه داد، پیروزی مشترک با رقیب همیشگی او، بوتوینیک. در این دوره، چندین پیروزی در شهر زادگاهش به دست آمد، زمانی که او مقام اول را با برونشتاین و اسپاسکی در افتتاحیه سری مسابقات بین المللی باشگاه شطرنج مرکزی مسکو (که گاهی اوقات به عنوان یادبود آلخین نیز نامیده می شود) در سال 1959 به اشتراک گذاشت. برنده مشترک در هر دو سال 1960 (با خلموف) و 1961 (با واسیوکوف) و به طور کامل در سال 1963 برنده شد.
روند خوب او در طول دهه 1960 ادامه یافت. در دورتموند 1961 (بعد از تایمانوف) و در مار دل پلاتا 1962 (بعد از پولوگافسکی) در جایگاه دوم قرار گرفت. او در پایان سال 1962 دوباره به هاستینگز سفر کرد و پس از گلیگوریچ و کوتوف مقام سوم را به دست آورد. در سال 1963 در سوچی (یادبود چیگورین) بعد از پولوگایفسکی دوم شد. بازدید او از یادبود کاپابلانکا در هاوانا در سال 1964 منجر به کسب سهم اول با آلمان شرقی، اولمان شد. او در همان تورنمنت سال بعد به طور کامل اول شد. در سال 1966، پیروزی هایی در مار دل پلاتا و یادبود روبینشتاین در پولانیکا زدروژ به دست آمد. در سال 1967، او پس از فیشر در مونت کارلو دوم شد، در مسکو قهرمان شد و پس از استاین در مسابقات یادبود آلخین شهر دوم شد. او در همان سال در یادبود کاپابلانکا در هاوانا (بعد از لارسن و تایمانوف) سوم شد و دوباره در پالما د مایورکا 1967 و مونت کارلو 1968 سوم شد، دو رویداد آخر هر دو توسط لارسن و بوتوینیک برگزار شد. این همان سالی بود که او موفقیت قبلی خود را در پولانیکا زدرو تکرار کرد و اولین بار بود. سفر بعدی او به هاستینگز نیز با پیروزی به پایان رسید، زیرا او اولین بار در مسابقات 1968-1969 موفق شد. دهه 1960 با پیروزی در مونت کارلو 1969 (مشترک با پورتیش) و سهمی از مقام سوم در اسکوپیه 1969 (با اولمان و خلموف، پس از هورت و ماتولوویچ) به پایان رسید.
اسمیسلوف در حالی که نسبت به دهه های قبل پربارتر بود، در دهه 1970 و حتی در دهه 1980 و بعد از آن، تورنمنت های قدرتمند زیادی را انجام داد. او به طور مشترک با هورت، گلیگوریچ و کورچنوی در رووینج/زاگرب 1970 بعد از فیشر نایب قهرمان شد. او که در آمستردام در سال 1971 برنده شد، در همان سال در یادبود آلخین (مسکو) بعد از کارپوف و اشتاین سوم شد. در لاس پالماس 1972، او در رده دوم برابر لارسن، پس از پورتیش قرار گرفت و در سال 1973، در صدر یادبود کاپابلانکا در سینفوئگوس قرار گرفت. مقام اول در ریکیاویک در سال 1974 و در مسابقات ونیز همان سال، پس از لیبرزون دوم شد. سپس مقام دوم در یادبود الکساندر (تی ساید) در سال 1975 (پس از گلر)، مقام اول در سولنوک (همچنین 1975)، و یک سهم چند جانبه دوم در مسابقات بزرگ Lone Pine Open در سال 1976 (پتروسیان برنده شد). او در سال 1977 پس از رومانیشین و تال در لنینگراد سوم شد، زمانی که هر سه تلاش های آناتولی کارپوف، قهرمان وقت جهان را تحت الشعاع قرار دادند. او در سال 1978 در سائوپائولو پیروز شد و پس از اندرسون در بوئنوس آیرس به مقام دوم رسید. با پایان دهه هفتاد، او مقام اول را در برلین 1979 به دست آورد، این بار با Csom مشترک شد.
نتایج قابل توجه برای سال 1980 شامل مقام های اول مشترک در سان میگل (با براون، پانو، جیمی اما) و در کپنهاگ (جام سیاستکن، با میخالچیشین) بود. در همان سال، او در "بار" دوم شد، پس از پتروسیان و دوم در باگویو، پس از توره. در مسکو 1981، او به کاسپاروف و پولوگایفسکی پیوست و پس از کارپوف در رده دوم قرار گرفت. بازدید بیشتر از هاستینگز در سال های 1981-1982 منجر به کسب سهمی از مقام دوم، با اسپیلمن، پس از کوپریچیک شد. او اولین بار در گراتس در سال 1984 و اولین بار در کپنهاگ (جام پولیتیکن) 1986 با چرنین، پیگوسف و سرنا برابری کرد. او در سال جدید 1986–1987 در رجیو امیلیا بازی کرد و بعد از ریبلی با هورت، چرنین و اسپاسکی در جایگاه دوم قرار گرفت. در هاستینگز در 1988-1989، او با گولکو و اسپیلمن، پس از شورت و کورچنوی، در جایگاه سوم قرار گرفت.
اسمیسلوف تا 70 سالگی در لیست 100 نفر برتر فیده باقی ماند. حضور او در مسابقات در دهه 1990 کمتر بود، اما نتایج شامل مقام اول در بوئنوس آیرس 1990 و مقام دوم در مالمو (Sigeman) در سال 1997، پس از هلرز بود.
رقابت تیمی
اسمیسلوف در مجموع 9 بار در المپیادهای شطرنج، از سال 1952 تا 1972، به جز سالهای 1962 و 1966، 9 بار نماینده اتحاد جماهیر شوروی بود. به گزارش olimpbase.org، مجموع 17 مدال المپیاد او، از جمله مدال های تیمی و انفرادی، یک رکورد در تمام دوران المپیاد است.
او در هلسینکی 1952 روی تخته دوم بازی کرد و با امتیاز 13/10 به مدال طلای انفرادی دست یافت. در آمستردام 1954، او دوباره روی تخته دوم قرار گرفت، امتیاز 9 بر 12 را به ثمر رساند و مدال برنز انفرادی را از آن خود کرد. او در مسکو 1956 روی تخته دوم امتیاز 13/8 به ثمر رساند، اما نتوانست مدال را کسب کند. در مونیخ 1958، او در تخته دوم 9/13 به دست آورد که برای مدال نقره انفرادی خوب بود. در لایپزیگ 1960، او به ذخیره اول سقوط کرد و امتیاز عالی 11/5/13 را به دست آورد که مدال طلا را به دست آورد.
امتیاز کلی او در المپیاد 90 امتیاز در 113 بازی (42=2-69+)، برابر 79.6٪ است. این عملکرد رتبه پنجم بهترین عملکرد برای بازیکنانی است که حداقل در چهار المپیاد شرکت می کنند. اسمیسلوف همچنین نماینده اتحاد جماهیر شوروی در پنج دوره مسابقات قهرمانی تیمی اروپا بود و با رکورد کامل مدال ظاهر شد: او پنج مدال طلای تیمی و پنج مدال طلای تخته را به دست آورد. مجموع امتیاز او در این رویدادها (15=1-19+)، برابر 75.7٪ بود. از olimpbase.org، داده های تیم های اروپایی او در اینجا آمده است.
وین 1957: بازی 1، 3½/6 (3=1-2+)، مدال طلای تخته و تیم.
اوبرهاوزن 1961: بازی 5، 8/9 (2=0-7+)، مدال طلای تخته و تیم.
هامبورگ 1965: بازی 4، 6/9 (6=0-3+)، مدال طلای تخته و تیم.
کاپفنبرگ 1970: بازی 5، 5/6 (2=0-4+)، مدال طلای تخته و تیم.
باث، سامرست 1973: بازی 6، 4/5 (2=0-3+)، مدال طلای تخته و تیم.
اسمیسلوف برای اتحاد جماهیر شوروی در هر دو بازی 1970 و 1984 در برابر تیم هایی که نماینده بقیه جهان بودند بازی کرد. او در سال 1970 در بلگراد در 6 بازی و در سال 1984 در لندن در چهار بازی حضور داشت که شوروی در هر دو مسابقه پیروز شد.
سالهای پایانی
اسمیسلوف 80 سالگی یوری اورباخ را تبریک می گوید و کتابی از مطالعات شطرنج خود را به او تقدیم می کند.
در سال 1991، اسمیسلوف اولین قهرمانی شطرنج بزرگسالان جهان را به دست آورد. با رتبه بندی فیده در حدود 2400 تا سال 2000، استاد بزرگ 80 ساله در مسابقاتی که قرار بود آخرین تورنمنت او باشد، "Klompendans Veterans Vs" شرکت کرد. مسابقات بانوان در آمستردام نکته قابل توجه در این مسابقه شکست او مقابل زوفیا پولگار بود که رکورد تاریخ بین این دو را 3=1-5 به جا گذاشت. برخی از مسابقات به دلیل ضعف بینایی او به دلیل تساوی زودهنگام به تعویق افتاد و اسمیسلوف پس از این مسابقات رسماً از بازی رقابتی کناره گیری کرد. امتیاز اِلو او پس از این رویداد 2494 بود.
اسمیسلوف در صبح روز 27 مارس 2010 سه روز پس از تولد 89 سالگی خود بر اثر نارسایی احتقانی قلب در بیمارستانی در مسکو درگذشت. گزارشها حاکی از آن بود که سالهای پایانی او تقریباً در فقر زندگی میکرد و او نمیتوانست از پس هزینههای جراحی چشم بربیاید. همچنین گزارش شد که اسمیسلوف و همسرش نادژدا عمدتاً از درآمد حاصل از اجاره آپارتمان خود زندگی می کردند و هیچ کس در اطراف نبود که آنها را معاینه کند یا از آنها مراقبت کند.
میراث
اسمیسلوف به خاطر سبک پوزیسیشن و به ویژه مدیریت دقیقش در آخر بازی معروف بود، اما بسیاری از بازیهای او دارای تاکتیک های تماشایی نیز بودند. رپرتوار گشایش او برای دوران 1950-1960 معمولی بود، که عمدتاً گشایش به عنوان سفید، و دفاع سیسیلی و دفاع نیمزو-هند به عنوان سیاه را شامل می شد. او در بسیاری از گشایشها، از جمله افتتاحیه انگلیسی، دفاع گرونفلد، و دفاع سیسیلی، کمک زیادی به تئوری باز کردن شطرنج کرد. او یک تغییر از روی لوپز بسته به نام او دارد:
1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bb5 a6 4.Ba4 Nf6 5.0-0 Be7 6.Re1 b5 7.Bb3 d6 8.c3 0-0 9.h3 h6
در دفاع Grünfeld،
1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 d5 4.Nf3 Bg7 5.Qb3 dxc4 6.Qxc4 0-0 7.e4 Bg4 8.Be3 Nfd7
به عنوان تنوع اسمیسلوف شناخته می شود. تنوع عمده اسمیسلوف همچنین با موفقیت دفاع فیانچتو را برای روی لوپز (1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bb5 g6) در دهه 1970 احیا کرد. در دفاع اسلاو، خط فرعی 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Nc3 Nf6 4.Nf3 dxc4 5.a4 Na6 به نام تنوع اسمیسلوف نامیده می شود. در نهایت، گونهای از دفاع سرخپوستان پادشاه به نام او نامگذاری شده است که با حرکات 1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.Nc3 Bg7 4.Nf3 0-0 5.Bg5 d6 6.e3 ادامه مییابد.
استنلی کوبریک در فیلم 2001: A Space Odyssey نام شخصیتی را به نام او نامگذاری کرد.
خواننده اپرا
اسمیسلوف یک خواننده باریتون بود، و تنها پس از یک تست آزمایشی ناموفق در تئاتر بولشوی در سال 1950، تصمیم مثبتی برای انتخاب حرفه شطرنج گرفت. اسمیسلوف یک بار نوشت که سعی می کرد در صفحه شطرنج به هارمونی دست یابد و هر مهره به مهره های دیگر کمک کند. اسمیسلوف در طول زندگی خود چندین آریا را ضبط کرد.
زندگی شخصی
اسمیسلوف با همسرش در مسابقات کاندیداهای 1956
برای بیش از 50 سال اسمیسلوف با نادژدا اسمیسلووا، زنی که سه سال از او بزرگتر بود، ازدواج کرد که شوهر اولش در جریان پاکسازی استالین در اوایل دهه 1940 اعدام شد. آنها در سال 1948 با هم آشنا شدند. نادژدا از ازدواج اول صاحب یک پسر شد، یک شطرنج باز مشتاق که در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان شرکت کرد. واسیلی و نادژدا فرزند دیگری نداشتند. نادژدا اغلب همسرش را در مسابقات بزرگ همراهی می کرد و از او حمایت اخلاقی می کرد.
کتاب هایی از اسمیسلوف
واسیلی اسمیسلوف (2003) بهترین بازی های اسمیسلوف، جلد 1: 1935–1957 (انتشارات شطرنج موراویا)
واسیلی اسمیسلوف (2003) بهترین بازی های اسمیسلوف، جلد 2: 1958–1995 (انتشارات شطرنج موراویا)
واسیلی اسمیسلوف (1997) ویرتوز آخر بازی (کادوگان)
واسیلی اسمیسلوف (1995) 125 بازی منتخب اسمیسلو (نسخه مدرن منتشر شده توسط Everyman Chess)
گریگوری لونفیش و واسیلی اسمیسلوف (1971) پایان های روک (نسخه بتسفورد)
بازی های قابل توجه
Tigran Petrosian vs Vasily Smyslov, USSR Championship, Moscow 1949, Sicilian Defence, Scheveningen Variation (B84), 0–1
اولین دیدار دو قهرمان آینده جهان که اسمیسلوف در یک عملکرد دقیق به موقیعت خوبی می رسد.
Vasily Smyslov vs Efim Geller, USSR Championship, Moscow 1951, Sicilian Defence, Closed Variation (B26), 1–0
اسمیسلوف در طول زندگی خود به طور دوره ای از سیسیلی بسته استفاده کرد و پیشرفت های مهم بسیاری را انجام داد.
Paul Keres vs Vasily Smyslov, Zurich Candidates' Tournament 1953, English Opening: Anglo-Indian Defense. Hedgehog System (A17) 0–1
در یک رویارویی حیاتی در اواخر تورنمنت، اسمیسلوف با حمله بسیار خطرناک کرس مبارزه می کند تا خود را جلو بیاندازد تا قهرمان مسابقات شود.
Vasily Smyslov vs Mikhail Botvinnik, World Championship Match, Moscow 1954, game 9, French Defence, Winawer Variation (C17), 1–0
اسمیسلوف یکی از واریاسیون های مورد علاقه قهرمان جهان را با فداکاری وزیر از بین میبرد تا یک برد خیره کننده به دست آورد.
Mikhail Botvinnik vs Vasily Smyslov, World Championship Match, Moscow 1954, game 14, King's Indian Defence, Fianchetto Variation (E68), 0–1
اسمیسلوف با یکی از عمیقترین آمادهسازیهای خانگی قبل از بازی که تا به حال دیده شده است، زنجیرهای از جادوگری تاکتیکی، از جمله فداکاری وزیر را رها میکند تا یک برد زیبا را ثبت کند که اساساً نظریه را در این تنوع تغییر داد.
Vasily Smyslov vs David Bronstein, Candidates' Tournament, Amsterdam 1956, English Opening (A34), 1–0
این دو بازیکن در اواخر تورنمنت برای کسب حق امتیاز می جنگیدند و اسمیسلوف راهی برای برتری پیدا می کند.
Vasily Smyslov vs Mikhail Tal, Candidates' Tournament, Yugoslavia 1959, Sicilian Defence, Najdorf / Opecensky Variation (B92), 1–0
این اولین ملاقات آنها بود و ستاره جوان تال یک درس دقیق از او می گیرد.
Robert Fischer vs Vasily Smyslov, Candidates' Tournament, Yugoslavia 1959, Sicilian Defence, Fischer / Sozin Variation (B86), 0–1
فیشر 16 ساله خط گشایش را به یک سلاح مهیب تبدیل کرده بود، اما در اینجا اسمیسلوف چند تاکتیک و ترفند جدید به او نشان می دهد.
Vasily Smyslov vs Boris Spassky, Moscow vs Leningrad team match 1960, Alekhine's Defence (B05), 1–0
اسپاسکی دفاع غیرمعمول آلخین را امتحان میکند و در مدت نسبتاً کوتاهی در موقیعت بدی قرار میگیرد.
Vasily Smyslov vs Anatoly Karpov, USSR Championship, Leningrad 1971, English Opening / Queen's Gambit (A34), 1–0
کارپوف ستاره جوان در حال درخشش بود، اما در اینجا او تنها 29 حرکت در برابر اسمیسلوف که 30 سال بزرگتر است دوام می آورد.
Vasily Smyslov vs Zoltan Ribli, World Championship Candidates Semi-final, London 1983, Queens Gambit, Semi-Tarrasch Defence (), 1-0
بهترین بازی نیمه نهایی و برد اسمیسلوف با چندین قربانی.
مترجم:مهدی ولی پناه