مهم:در صورت خرید از سایت اگر فایل برای شما ارسال نشد و یا پیغام تراکنش ناموفق را دریافت کردید حتما از طریق تلگرام با آیدی Kingofcheat@ با مدیریت سایت تماس بگیرید.با تشکر
بوتوینیک در مقابل اسمیسلوف (راست) در مسابقات شطرنج قهرمانی جهان 1957
اسمیسلوف دوباره در سال 1956 در تورنمنت کاندیداها در آمستردام پیروز شد، که منجر به یک مسابقه قهرمانی جهانی دیگر در برابر بوتوینیک در سال 1957 شد. با کمک مربیان ولادیمیر ماکوگونوف و ولادیمیر سیماگین، اسمیسلو با نتیجه 12½–9½ برنده شد. سال بعد، بوتوینیک از حق خود برای یک مسابقه مجدد استفاده کرد و با نتیجه نهایی 12½–10½ قهرمان شد. اسمیسلوف بعداً گفت که سلامتی او در بازی برگشت به دلیل ابتلا به ذات الریه آسیب دید، اما او همچنین اذعان کرد که بوتوینیک کاملاً آماده شده است. در طول سه مسابقه قهرمانی جهان، اسمیسلوف 18 برد در مقابل 17 بازی بوتوینیک (با 34 تساوی) به دست آورده بود و با این حال او فقط یک سال قهرمان شد. با این حال اسمیسلوف در مجموعه بازی های زندگی نامه خود به نام بهترین بازی های اسمیسلوف نوشت: "من هیچ دلیلی برای شکایت از سرنوشت خود ندارم. من رویای خود را برآورده کردم و هفتمین قهرمان جهان در تاریخ شطرنج شدم."
مسابقات جهانی بعدی
اسمیسلوف در آمستردام اینترزونال در سال 1964
اسمیسلوف برای مسابقات جهانی دیگر واجد شرایط نشد، اما به بازی در مسابقات مقدماتی قهرمانی جهان ادامه داد. در سال 1959، او یک نامزد بود، اما در مسابقات مقدماتی که در یوگسلاوی برگزار شد، که توسط فوق ستاره نوظهور میخائیل تال برنده شد، چهارم شد. او در سال 1962 بازی را از دست داد، اما در سال 1964 پس از کسب مقام اول در آمستردام اینترزونال، با 17/23 بازگشت. با این حال او مسابقه دور اول خود را به افیم گلر باخت.
در سال 1983، در سن 62 سالگی، به فینال نامزدها رفت و با نتیجه 8½–4½ در ویلنیوس 1984 به گری کاسپاروف، که 21 ساله بود، شکست خورد. او در نیمه‌نهایی زولتان ریبلی را با نتیجه 6½–4½ و نیم شکست داد، اما در بازی یک‌چهارم نهایی مقابل رابرت هوبنر ۷–۷ مساوی کرد و بازیکن پیشرو (اسمیسلوف) به تساوی رسید.آخرین حضور نامزدهای او در مسابقات مونپلیه 1985 بود، جایی که او صعود نکرد.
مسابقات قهرمانی شوروی
اسمیسلوف یک رقیب مکرر در مسابقات قهرمانی شوروی بود و از موفقیت های چشمگیری برخوردار بود. در سال 1940، در حالی که هنوز یک نوجوان بود، پس از بوندارفسکی و لیلینتال سوم شد. در مسابقات قهرمانی سیزدهم در سال 1944، پس از بوتوینیک در جایگاه دوم قرار گرفت و در سال 1947، پس از کرس و بولسلاوسکی، با بونداروفسکی سوم شد.
او برنده مشترک این مسابقه در سال 1949 و دوباره در سال 1955 (به ترتیب با برونشتاین و گلر) بود. در حالی که عنوان 1949 مشترک بود، عنوان 1955 پس از یک بازی پلی آف به گلر اهدا شد.بعدها در دوران حرفه ای خود نشان داد که هنوز هم می تواند چالشی معتبر داشته باشد. او در سال 1969 (پس از پطروسیان و پولوگافسکی) سهمی از مقام سوم را به دست آورد و در سال 1971، پس از ساون، مشترکاً با تال نایب قهرمان شد. او از اواخر دهه 1940 تا اوایل دهه 1980، تقریباً 40 سال، توسط فیده به عنوان یکی از 15 بازیکن برتر جهان قرار گرفت.
رکورد مسابقات پس از جنگ
کارپوف (چپ)، یووه (پایین) و اسمیسلوف در مسابقات شطرنج تیلبورگ 1977
اسمیسلوف برنامه مسابقات فعالی را در دهه های 1950، 60 و 70 حفظ کرد و سه مقام برتر را در برخی از معتبرترین تورنمنت های آن دوره ثبت کرد.
در سال 1950 پس از کوتوف در ونیز دوم شد و در سال 1951 برنده یادبود چیگورین شد که در لنینگراد برگزار شد. او در سال 1952 پس از کرس و گلر در بوداپست (یادبود ماروچی) با بوتوینیک سوم شد. در سال 1953 در تورنمنت تمرینی در گاگرا قهرمان شد و در بخارست پس از تولوش و پطروسیان سوم شد. در مسابقه ۱۹۵۴–۱۹۵۵ کنگره هستینگز، او مقام اول را با کرس به اشتراک گذاشت. در زاگرب 1955، او تنها برنده بود، دو امتیاز جلوتر از فیلد. او در سال 1956 به روند پیروزی های خود در یادبود آلخین مسکو ادامه داد، پیروزی مشترک با رقیب همیشگی او، بوتوینیک. در این دوره، چندین پیروزی در شهر زادگاهش به دست آمد، زمانی که او مقام اول را با برونشتاین و اسپاسکی در افتتاحیه سری مسابقات بین المللی باشگاه شطرنج مرکزی مسکو (که گاهی اوقات به عنوان یادبود آلخین نیز نامیده می شود) در سال 1959 به اشتراک گذاشت. برنده مشترک در هر دو سال 1960 (با خلموف) و 1961 (با واسیوکوف) و به طور کامل در سال 1963 برنده شد.
روند خوب او در طول دهه 1960 ادامه یافت. در دورتموند 1961 (بعد از تایمانوف) و در مار دل پلاتا 1962 (بعد از پولوگافسکی) در جایگاه دوم قرار گرفت. او در پایان سال 1962 دوباره به هاستینگز سفر کرد و پس از گلیگوریچ و کوتوف مقام سوم را به دست آورد. در سال 1963 در سوچی (یادبود چیگورین) بعد از پولوگایفسکی دوم شد. بازدید او از یادبود کاپابلانکا در هاوانا در سال 1964 منجر به کسب سهم اول با آلمان شرقی، اولمان شد. او در همان تورنمنت سال بعد به طور کامل اول شد. در سال 1966، پیروزی هایی در مار دل پلاتا و یادبود روبینشتاین در پولانیکا زدروژ به دست آمد. در سال 1967، او پس از فیشر در مونت کارلو دوم شد، در مسکو قهرمان شد و پس از استاین در مسابقات یادبود آلخین شهر دوم شد. او در همان سال در یادبود کاپابلانکا در هاوانا (بعد از لارسن و تایمانوف) سوم شد و دوباره در پالما د مایورکا 1967 و مونت کارلو 1968 سوم شد، دو رویداد آخر هر دو توسط لارسن و بوتوینیک برگزار شد. این همان سالی بود که او موفقیت قبلی خود را در پولانیکا زدرو تکرار کرد و اولین بار بود. سفر بعدی او به هاستینگز نیز با پیروزی به پایان رسید، زیرا او اولین بار در مسابقات 1968-1969 موفق شد. دهه 1960 با پیروزی در مونت کارلو 1969 (مشترک با پورتیش) و سهمی از مقام سوم در اسکوپیه 1969 (با اولمان و خلموف، پس از هورت و ماتولوویچ) به پایان رسید.
اسمیسلوف در حالی که نسبت به دهه های قبل پربارتر بود، در دهه 1970 و حتی در دهه 1980 و بعد از آن، تورنمنت های قدرتمند زیادی را انجام داد. او به طور مشترک با هورت، گلیگوریچ و کورچنوی در رووینج/زاگرب 1970 بعد از فیشر نایب قهرمان شد. او که در آمستردام در سال 1971 برنده شد، در همان سال در یادبود آلخین (مسکو) بعد از کارپوف و اشتاین سوم شد. در لاس پالماس 1972، او در رده دوم برابر لارسن، پس از پورتیش قرار گرفت و در سال 1973، در صدر یادبود کاپابلانکا در سینفوئگوس قرار گرفت. مقام اول در ریکیاویک در سال 1974 و در مسابقات ونیز همان سال، پس از لیبرزون دوم شد. سپس مقام دوم در یادبود الکساندر (تی ساید) در سال 1975 (پس از گلر)، مقام اول در سولنوک (همچنین 1975)، و یک سهم چند جانبه دوم در مسابقات بزرگ Lone Pine Open در سال 1976 (پتروسیان برنده شد). او در سال 1977 پس از رومانیشین و تال در لنینگراد سوم شد، زمانی که هر سه تلاش های آناتولی کارپوف، قهرمان وقت جهان را تحت الشعاع قرار دادند. او در سال 1978 در سائوپائولو پیروز شد و پس از اندرسون در بوئنوس آیرس به مقام دوم رسید. با پایان دهه هفتاد، او مقام اول را در برلین 1979 به دست آورد، این بار با Csom مشترک شد.
نتایج قابل توجه برای سال 1980 شامل مقام های اول مشترک در سان میگل (با براون، پانو، جیمی اما) و در کپنهاگ (جام سیاستکن، با میخالچیشین) بود. در همان سال، او در "بار" دوم شد، پس از پتروسیان و دوم در باگویو، پس از توره. در مسکو 1981، او به کاسپاروف و پولوگایفسکی پیوست و پس از کارپوف در رده دوم قرار گرفت. بازدید بیشتر از هاستینگز در سال های 1981-1982 منجر به کسب سهمی از مقام دوم، با اسپیلمن، پس از کوپریچیک شد. او اولین بار در گراتس در سال 1984 و اولین بار در کپنهاگ (جام پولیتیکن) 1986 با چرنین، پیگوسف و سرنا برابری کرد. او در سال جدید 1986–1987 در رجیو امیلیا بازی کرد و بعد از ریبلی با هورت، چرنین و اسپاسکی در جایگاه دوم قرار گرفت. در هاستینگز در 1988-1989، او با گولکو و اسپیلمن، پس از شورت و کورچنوی، در جایگاه سوم قرار گرفت.
اسمیسلوف تا 70 سالگی در لیست 100 نفر برتر فیده باقی ماند. حضور او در مسابقات در دهه 1990 کمتر بود، اما نتایج شامل مقام اول در بوئنوس آیرس 1990 و مقام دوم در مالمو (Sigeman) در سال 1997، پس از هلرز بود.
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۴-بهمن-۰۰ ۱۲:۵۴ عصر، توسط VvmahdivV.)
خانه
انجمن
لیست اعضا
تقویم
راهنما
سایر امکانات
برای دسترسی به امکانات بیشتر وارد شوید
مشاهدهی نسخهی قابل چاپ
ارسال این موضوع به یک دوست
نمایش آخرین ارسال این موضوع
اهدای بیشترین امتیاز به این موضوع
مشترک شدن در این موضوع
پاسخ جدید
موضوع جدید
جستجو
پاسخ
سایت های شطرنجی مفید
راه های تماس با ما
irchess.ir [at] gmail [dot] com
