مهم:در صورت خرید از سایت اگر فایل برای شما ارسال نشد و یا پیغام تراکنش ناموفق را دریافت کردید حتما از طریق تلگرام با آیدی Kingofcheat@ با مدیریت سایت تماس بگیرید.با تشکر
شما سخت کار میکنید. منضبط هستید. اما هنوز گیر کردهاید؟ این مقاله بررسی میکند که چرا تلاش بیشتر همیشه جواب نیست و به جای آن چه کاری باید انجام دهید.
تنها چیزی که دیدم موهای قرمزش بود. تنها چیزی که حس کردم باد ناشی از سرعتش بود. برای یک لحظه فکر کردم شاید دایناسورها برگشتهاند. اما ما در فرودگاه بودیم. پس حدس زدم فقط دیر کرده بود. پنج دقیقه بعد... همان خانم. همان سرعت. حالا در جهت مخالف میدوید. او فقط دیر نکرده بود. دیر کرده بود و اشتباه میرفت. آن همه انرژی. آن همه وقت. فقط برای رفتن در مسیر اشتباه. و بعد وقت بیشتر برای درستش کردن. اول خندیدم. بعد شروع کردم به غرق شدن در افکارم. چند بار خودم همین کار را کردهام؟ در شطرنج. در شغل. در یادگیری. در باشگاه. در روابط. در ChessMood. سخت تلاش کردم. کم خوابیدم. مثل یک دیوانه کار کردم. فقط برای اینکه بفهمم... داشتم با تمام سرعت در جهت اشتباه میرفتم. حالا از شما دعوت میکنم فکر کنید. چند بار شما هم این کار را کردهاید؟ تمام توانتان را گذاشتید. تمرکز کامل. انرژی کامل. با تمام وجود. فقط برای اینکه بفهمید... هفتهها بعد. ماهها بعد. گاهی حتی سالها... در مسیر اشتباه بودید. در زندگی. و در سفر شطرنجیتان. محاسباتتان را تمرین کردید... در حالی که حتی الگوهای پایه تاکتیکی و ماتی را نمیدانستید. یازدهمین دورهتان را علیه 1.d4 خریدید... در حالی که تنها چیزی که نیاز داشتید بهبود وسط بازیتان بود. سومین کتابتان درباره تئوریهای آخربازی... در حالی که تنها چیزی که واقعاً نیاز داشتید درک استراتژی آخربازی بود. یک سال وقت گذاشتید. سخت کار کردید. منضبط ماندید. ریتینگتان؟ مثبت صفر. بیشتر از پا گذاشتن روی لگو درد دارد. اما نقطه مقابل هم به همان اندازه مشکلساز است. همه ما کسانی را میشناسیم که گیر میکنند. برنامهریزی. برنامهریزی مجدد. فکر کردن. سازماندهی. آماده شدن. بازاندیشی. دلتان میخواهد برایشان تیشرتی بخرید که رویش نوشته شده: "یک روز انجامش میدهم."
آنها همیشه در حال آماده شدن هستند.
پس راه حل چیست؟
ویشن لاخیانی، بنیانگذار Mindvalley، یک بار به من گفت: راه حل در تعادل است. رقص شیرین بین سرعت و جهتیابی. تمام سرعت، بدون نقشه؟ فاجعه. تمام نقشه، بدون سرعت؟ برای همیشه گیر کردن. ما باید برقصیم. یک قدم عقب. یک قدم جلو. تکرار. به همین دلیل است که گاهی ناپدید میشوم. خلوتها. سکوت. تأمل. برای چک کردن قطبنمایم. در روابط. در سفر معنویام. در ایدههایم. حتی در ChessMood. مخصوصاً ChessMood. حالا داریم مربی هوش مصنوعیمان را میسازیم. کلی منابع، زمان و انرژی صرف میکنیم. چقدر وحشتناک میشد اگر بعد از 2 سال میفهمیدیم به روش اشتباه ساختهایم؟ این یکی از دلایلی است که یک ماه در آمریکا گذراندم. روزها را با مهندسان گذراندم. متخصصان هوش مصنوعی. حتی داخل گوگل. به همین دلیل است که مربی و مشاور دارم. افرادی باهوشتر از من. در زندگی و در حوزههای خاص. تا سالها بعد بیدار نشوم و فکر نکنم، "صبر کن... چطور به اینجا رسیدم؟" آیا این چیزی را تضمین میکند؟ نه واقعاً. اما شانس فاجعه بزرگ را کاهش میدهد. از آن نوع که سالها را میبلعد... و باعث میشود بگویید، "خب، این احمقانه بود." پس فقط فشار نیاورید. و در برنامهریزی گیر نکنید. بزرگنمایی کنید. کوچکنمایی کنید. فشار دهید. مکث کنید. تأمل کنید. دوباره بروید. مثل آن خانم موقرمز. اما در جهت درست. در زندگی و در سفر شطرنجیتان.