ارسال: #1

مقدمه :

در این مقاله تلاش می کنم تا بررسی و فهم ساختارهایی که در آن ها پیاده دوپشته وجود دارد را با طبقه بندی آن ها به دوازده پوزیسیون استاندارد ، برای شما آسان کنم.

برای هردوازده پوزیسیون استاندارد ، یک دیاگرام و یک یا چند بازی مرتبط قرار داده ام تا این پوزیسیون های استاندارد را که اغلب اوقات به آن ها می رسیم , بهتر درک کنید.

همان طور که در ادامه می بینیم ؛ اکثر ساختارهایی که در آن ها پیاده های دوپشته وجود دارد ؛ از شاخه های 4.e3 یا 4.a3 (واریاسیون زمیش) در دفاع نیمزو-هندی به وجود می آیند.

خوب است که همه شطرنج بازانی که با سفید d4 یا با سیاه دفاع نیمزو هندی را بازی می کنند ، این ساختار ها را بلد باشند.

بازی های تفسیر شده که در ادامه می آیند ، ارزش تمرینی اضافه دارند و به وضوح دانش گشایشی شما را بهبود می بخشند. این بهبود را می توانید به سرعت در مسابقات حس کنید.

ساختار یک ( بازی 1 : سوکولف – یوهانسن) خیلی کم پیش می آید که این ساختار در بازی ظاهر شود. من به این دلیل این بازی مورد نظر را در ادامه آورده ام که فهم عمومی خواننده را بالا ببرم. خیلی کم پیش می آید که در دفاع نیمزو هندی ، سیاه برتری دو فیل خود را حفظ کند و هم چنین سفید دارای پیاده های دوپشته شود.

ساختار دو ( بازی سوکولف و وینانس) و ساختار سه ( بازی گلیگوریچ و نیکولیچ) آن چه است که سال ها شاخه اصلی دفاع نیمزو هندی بوده و هربازیکنی می خواهد مهارت های پایه ای خود را در شطرنج بهبود بخشد ، لازم است که این پوزیسیون ها را بررسی کند.

در بازی های مربوط به این دو ساختار تلاش کرده ام این پوزیسیون ها را به طور کامل توضیح دهم که برای هر دو طرف ، بازی کردن آن ها دشوار است.

ساختار چهار ( بازی برونشتاین و نایدورف و بازی اسپاسکی و هوبنر) و ساختار پنج (بازی کوتوف و کرس) با پوزیسیون های واریاسیون زمیش مرتبط هستند. این دو ساختار برای درک این واریاسیون لازم و ضروری اند که پنجاه سال پیش بسیار محبوب بود و توسط بهترین بازیکنان آن زمان بازی می شد.

ساختار شش ( بازی کرس و اسپاسکی) نشان می دهد که بد نیست که سفید در پوزیسیون هایی که کنترل کامل بر مرکز و پیاده های دوپشته در c3 و c4 را دارا است ؛ پیاده c3 را از دست بدهد. این ایده در تعداد کمی از شاخه های نیمزو هندی استفاده می شود و بهتر است آن را به خاطر داشته باشیم و درک کنیم.
ساختار هفت ( [b]بازی گلیگوریچ و ایوکوف) و (بازی ویزماناوین و بلیافسکی) و (بازی پولگار و سوکولف) و ( بازی سوکولف و بولوگان) و ( بازی سوکولف و دیزدارویچ ) و بازی ( رجبوف و آناند) طرحی را که بارها در پوزیسیون های مختلف نیمزو-هندی که در آن ها مرکز کامل است ، را نشان می دهد : هدف سیاه پیاده ضعیف c4 سفید است و اکثرا هم آن را می گیرد. اما با انجام این طرح اسب سیاه برای مدتی یا برای همیشه در گوشه ( خانه a5) رها می شود. همان طور که در بازی های تفسیر شده بعدی می بینید؛ سفید در اکثر اوقات ابتکار عمل را در جناح شاه به دست می گیرد و می تواند پیاده از دست رفته c4 را جبران کند اما پوزیسیون دولبه می ماند و سفید در گسترش باید با قدرت و دقیق و در حمله در جناح شاه باید ابتکار عمل خود را حفظ کند.
ساختار هشت ( بازی برونشتاین و سیماگین) ایده جدید و استراتژیک برونشتاین را که پنجاه سال پیش بازی شد و تا الان نیز با دوام مانده است ؛ را نشان می دهد.
ساختار نه ( بازی باتوینیک و چخوور) و ( بازی کوزوبوف و وندرویل) یک ایده استراتژیک بسیار مهمی را برای سفید نشان می دهد. سفید در این ایده مرکز را با قدرت کنترل نمی کند. حتی پیاده ایزوله e4 را با تعویض پیاده d4 بیش ازپیش ضعیف می کند تا ستون d برای او باز شده و یک پایگاه مهم را در خانه d5 تصرف کند. ایده ای که به زیبایی توسط قهرمان سابق جهان ، میخاییل باتوینیک در 70 سال پیش اجرا شد. و هنوز هم بسیار متداول است.
ساختار ده ( بازی توپالف و آرونیان) بسیار به ایده ساختار نه شباهت دارد ، با این تفاوت که پیاده f سفید با پیاده e سیاه تعویض شده است و سفید باید بیشتر به برتری دو فیلش اتکا کند.
ساختار یازده : ( بازی کایدینوف و اونیچوک) یک ایده قربانی تفاوت زیبا را در شاخه زمیش در نیمزو هندی نشان می دهد.
ساختار دوازده : ( بازی کاسپاروف و ایوانچوک[/b]) پوزیسیون هایی را نشان می دهد که در گشایش انگلیسی سفید دارای پیاده های دوپشته c می شود. در اکثر اوقات سفید کنترل مرکز را به دست می گیرد. اما پیاده d سفید هنوز به d4 رانده نشده است ( که برتری واضحی به سفید می دهد). هم چنین پیاده f سفید با پیاده e سیاه تعویض شده است و ستون f برای رخ سفید باز شده است.

منبع : وبلاگ هیئت شطرنج شهرستان نقده

پاسخ