انجمن شطرنج ایران Iranian Chess Forum

ارسال: #1

نکات بازی 1 :


نکته اول :
بازیکنی که دارای دو فیل است ، معمولاً هنگامی می تواند از حداکثر قدرت فیل های خود بهره بگیرد که مرکزی نیرومند در اختیار داشته باشد چون چنین مرکزی مانع از آن می شود که حریف ساختمان پیاده ای نیرومندی ایجاد کرده و تحرک و فعالیت دو فیل را کاهش دهد.


نکته دوم :
دفاع های هندی نسبت به گامبی وزیر از انعطاف بیشتری برخوردارند.


نکته سوم :
در هر وضعیتی و به خصوص از آن هایی که یک بازیکن از نظر زمان یا در دست داشتن ابتکار دارای برتری می باشد ولی در ازای آن متقابلاً ضعف هایی نیز داشته باشد ، مهم ترین مسأله برای او آن است که حادتری ادامه را بیابد. چنین ادامه ای اغلب بستگی دارد به توانایی بازیکن برای یافتن حرکاتی که متضمن تهدید هستند.


نکته ی چهارم :
تاکتیک آن قسمت از بازی است که شامل محاسبه ی اتفاقاتی است که به هنگام برخورد سوارها با یکدیگر پیش می آید و هر موقع که چنین مرحله ای فرامی رسد باید شاخه های تاکتیکی را هم تجزیه و تحلیل کرد.

نکته ی پنجم :
در برتری دو فیل ، دو فیل احتیاج به تحرک دارند و مرکز می توند این تحرک را برای آن ها فراهم کند. البته هم باید به قوی ساختن مرکز خود که مانع تحرک فیل ها نشود و هم باید به ضعیف ساختن مرکز حریف که نتواند جلوی فیل ها را سد کند توجه نمود.

نکته ی ششم :
ذخیره ی قوا : در استفاده از سوارها برای ایجاد قوای متمرکز ، بعضی از حرکات مستقیم هستند یعنی مستقیماً برای مقصد معین و معلومی بازی می شوند ؛ بعضی دیگر غیرمستقیم خواهند بود و صرفاً به خاطر تقویت وضعیت صورت می گیرند. و هدف از ذخیره ی قوا ، در دست داشتن مهره های کافی است تا برای هرگونه اتفاقی آمادگی داشته باشند.

نکته ی هفتم :
هر وضعیتی که در آن شاه یا وزیر مستقیماً در مقابل سوار کوچک تر و تهدید کننده ای از حریف قرار گرفته باشد و پیاده ای نیز حایل شاه یا وزیر نباشد وضعیتی بالقوه خطرناک است و عاقلانه آن است که شاه یا وزیر را از تقابل با تهدید غیرمستقیم سوار کوچک تر حریف بیرون بکشیم ، مگر آن که حرکت های دیگری مقدم باشند.

نکته ی هشتم :
بسیج اسب ، یعنی قرار دادن آن در خانه ای که در آن جا برای اتفاقات بعدی لازم خواهد بود.

نکته ی نهم :
در گشایش نیمزوهندی ، سیاه باید همیشه آماده باشد که فیل سیاه رو خود را با اسب وزیر سفید تعویض کند ، در این صورت سیاه می تواند ، یا با دو پشته کردن پیاده های دشمن و یا در دست گرفتن ابتکار ، جبران از دست دادن دو فیل را بکند ، ولی اگر سیاه جبران های مربوطه را نشناسد و از درک آن ها عاجز باشد ، می توان گفت که او دو فیل خود را در مقابل هیچ از دست داده و تنها با نتایج نامطلوب حاصل از آن رو به رو خواهد شد.

ارسال: #2

نکات بازی 2 :

نکته ی اول :
حرکت های پیاده ای به تنهایی ، ممکن است به یک عقب افتادگی گسترشی منجر شود که آسیب پذیری پیاده های پیشرفته را بیشتر کند.
پیشروی پیاده ها در جناح شاه مخاطره آمیزتر از پیشروی آن ها در قسمت های دیگر صفحه است ، چون پیاده های جناح شاه به طور کلی وظیفه ی محافظت از پرارزش ترین مهره ی شطرنج ، یعنی شاه را برعهده دارند. با این وجود این حرف به آن معنی نیست که ما می توانیم هر طور دلمان خواست پیاده های جناح وزیر و مرکز را حرکت دهیم و ساختمان آن ها را ناقص کنیم.


نکته ی دوم :
وقتی که دشمن برای متوقف کردن پیاده ی روند از همان مقدار امکاناتی که حریف او جهت تقویت و حمایت پیاده در اختیار دارد بهره مند است ، نتیجه ی مبارزه و جدال دو طرف بر سر پیاده رونده اغلب موجب محدود شدن قدرت عمل سوارهای مدافع می گردد. چه آن ها بایستی راه پیاده رونده را سد کنند و همین امر به سوارهای طرف مقابل فرصت کافی می دهد تا دست به اقداماتی تازه بزنند - گشودن یک جبهه ی جدید ! و این یک برتری قاطعی است !


نکته ی سوم :
برای به دست آوردن فضای بیشتر نباید چند زمان را از دست داد و این باعث می شود که این فضا بی ارزش گردد.


نکته ی چهارم :
بردن بازی بر اساس یک برتری کاری است نسبتاً مشکل ، ولی داشتن دو برتری مشکلات کار را تقریباً نصف می کند.


نکته ی پنجم:
بازیکنی که صاحب یک پیاده ی پیش تاخته است ، نقشی تدافعی دارد و باید اول تا سرحد امکان از آن حمایت کرده و نیروهای خود را در اطراف آن متمرکز کند و آن گاه بعد از محکم کاری های بسیار طولانی ، به فکر پیش بردن آن بیفتد.


نکته ی ششم :
وقتی که پیاده های هر دو طرف فقط در جناح شاه قرار گرفته اند ، این مسئله اسب پاکوتاه را از فیل پابلند نسبتاً قوی تر می سازد.


نکته ی هفتم :
در مبارزه سوارهای سنگین ، خوب است که همیشه سوراخی برای فرار شاه ایجاد شود.


نکته ی هشتم :
بهترین راه برای مقابله با یک پیاده ی رونده ، مسدود کردن آن توسط یک سوار است. این کار به خصوص در موقعی مؤثر است که پیاده رونده منفرد باشد زیرا در این حالت مشکل است که سوار سدکننده را کنار بزنیم.


نکته ی نهم :
آچمزی ابدی : وقتی که خود شاه مسئول حمایت از مهره ی آچمزشده اش باشد و با حرکت دادن شاه ، مهره از دست می دهد.

ارسال: #3

ارسال: #4

نکات بازی 4 :

نکته اول :
یکی از وظایف تاکتیکی مهم هر دو طرف بازی آن است که مواظب باشند حق قلعه رفتن از دست نرود ، امتیاز قلعه رفتن را به چند طریق می توان از بین برد. یک کیش آزاد از سوی اسب دشمن موضوع را اجباری می کند و شاه مجبور خواهد بود که از خانه ی اصلی خود حرکت کند.


نکته دوم :
از دست دادن حق قلعه رفتن تا چه اندازه اهمیت دارد ؟
در بسیاری از وضعیت ها ، این مسئله هیچ گونه اهمیتی ندارد. این حرف بخصوص در مورد وضعیت هایی صدق می کند که در آن وزیرها تعویض شده باشند. حتی اگر وزیرها هنوز در صحنه باشند ، شاه اغلب می تواند در پشت پیاده های e و d خود مکان امنی داشته باشد. ولی هنگامی که یکی از این پیاده های محافظ مرکزی در اختیار نباشد ، موقعیت ممکن است بحرانی گردد.

نکته سوم :
بازیکنی که فیل خود را تعویض می کند با اشکالات بسیاری برای کنترل خانه های همرنگ فیلی که تعویض کرده روبرو می شود و اغلب باید اقدامات احتیاطی خاصی برای حمایت از این خانه های تضعیف شده به عمل آورد و این باعث می شود که او سوارهای کمتر و وقت محدودتری برای عملیات در اختیار داشته باشد.


نکته چهارم :

گشایش بنونی :

ارسال: #5

نکات بازی 5 :


نکته اول :

روی لوپس :
از میان تمام گشایش های پیاده شاه ، گشایش روی لوپس

ارسال: #6

نکات بازی 6

نکته اول :
استراتژی کلی حمله جناح شاهی را به سهولت می توان شرح داد ، ولی جزئیات اجرایی آن را از نقطه نظر تاکتیکی باید به دقت بررسی کرد.
برای اقدام به یک حمله جناح شاهی بازیکن باید کنترل مرکز را به دست داشته و یا حداقل موازنه را در آن جا برقرار کرده باشد ، به طوری که حریف نتواند دست به عملیاتی جدی در این منطقه بزند. حریف باید دارای نقاط ضعفی در جناح شاه باشد تا بتوان به آن حمله کرد.

وقتی دو شرط فوق موجود باشد ، تکنیک کلی حمله در جناح شاه به این قرار است :
1) تا آن جا که ممکن است سوارهای بیشتری را برای حمله گردآورید.
2) تا آن جا که ممکن است خطوط را باز کنید - یعنی ستون ها و قطرها را .
3) سوارها را ، یکی بعد از دیگری در وضعیت های مساعد مستقر سازید و در صورت امکان این کار را با گرفتن زمان صورت دهید ، به طوری که حریف فرصتی برای اقدامات دفاعی لازم در جناح شاه نداشته باشد.
4) در صورت لزوم ، برای مستقر ساختن سوارهای مناسب در خانه های حساس ، قربانی بدهید.
5) شاه دشمن را پیوسته آزار بدهید و پوشش دفاعی او را از بین ببرید و برای این منظور اگر لازم شد دست به تعویض و یا قربانی دادن بزنید.
6) از تهدیدهای خود نهایت استفاده را ببرید.
با به کار بردن صحیح این تکنیک ، حریف فرصتی برای رساندن سوارهای خود به منطقه نبرد پیدا نمی کند و تهدیدها لحظه به لحظه قوی تر شده و شاه دشمن اغلب در یک دام نیرومند گرفتار می شود.



نکته دوم :

به طور کلی تعویض فیل با اسب رضایت بخش نیست و از آن بدتر آن است که اجازه دهیم یک « فیل حمله ای » با یک اسب معاوضه شود.



نکته سوم :

وقتی که وضع مرکز تبیت شود ، می توان به طرح ریزی پرداخت.



نکته چهارم :

اشتاینیتز ، بنیان گذار بازی وضعیتی ، در نیمه ی دوم قرن نوزدهم ارزش بستن مرکز و سپس آغاز یک حمله جناح شاهی به کمک پیاده ها را کشف کرد.



نکته پنجم :

در عمل ، یک قربانی پیاده همیشه امکاناتی دربردارد و بنابراین نباید آن را به صرف صددرصد درست و یا غلط بودن مورد قضاوت قرار داد. شطرنج یک بازی است نه یک فرمول مکانیکی و نه حتی یک بازی برای رایانه .

ارسال: #7

نکات بازی 7


نکته اول :

نقطه مقابل بازی های درخشان ترکیبی که پر از قربانی های جسورانه و حمله های همگانی است ، بازی آرام موضعی (وضعیتی) می باشد که مشخصه آن گردآوری تدریجی برتری های کوچک است.




نکته دوم :

در بازی موضعی ترکیب های عمیق و حمله های ناگهانی وجود ندارد و بازیکنی که موضعی است در چنین بازی هایی، اول فقط تساوی را به دست می آورد بعد سوارهایش را در مکان های مناسب قرار می دهد تا به موقع خود مورد استفاده قرار گیرند.



نکته سوم :

تکنیک بازی موضعی به زیبایی تکنیک ترکیبی نیست ، ولی در عوض ظریف تر بوده و از این رو شاید مقابله با آن مشکل تر باشد. می توانیم موضوع را به این امر تشبیه کنیم که گاهی اوقات برای آماتور مقاومت در مقابل فشار تدریجی و بی سر و صدای یک مار مشکل تر است تا مقاومت در برابر حمله های مستقیم و نیرومند یک شیر. قهرمانانی مثل اسمیسلوف ، پتروسیان و کاپلابلانکا بازی موضعی داشتند.



نکته چهارم :

هر ابتکار عمل و هر پیشروی ممکن است سبب ایجاد ضعف شود و هدفی مطلوب برای حریف گردد ، اما پس از اینکه وضعیتی محکم در بازی بنا کرده باشیم ، به دست نگرفتن ابتکار عمل و انجام حرکات انتظاری ، سبب می شود که وضعیت به دست آمده به مخاطره بیفتد.



نکته پنجم :

در شاخه اشتاینیتز از روی لوپس

امکانات سیاه را برای بازی متقابل کمتر از بسیاری دیگر از ادامه های دیگر روی لوپس می دانند. یکی از زیان های کلی ….d6 4) آن است که راه فیل سیاه رو سیاه مسدود می شود.

در بسیاری از حالت ها ، این امر برای بازیکن سیاه غیرقابل اجتناب است. به طور کلی بازیکن سیاه در وضعیتی نخواهد بود که بتواند ابتکار عمل را به دست گیرد و در اکثر حالت ها او باید به یک بازی فشرده ولی محکم قناعت کند. این به آن معنی نیست که سیاه باید به قصد تساوی بازی کند ، بلکه او باید از شاخه های مخاطره آمیزی که حاصل تلاش برای مساوی کردن فوری بازی یا به دست گرفتن شتابزده ابتکار می باشند اجتناب ورزد و بکوشد که هرچه زودتر بازی را تصفیه کرده تا نگذارد ابتکار عمل سفید شدید گردد.



نکته ششم :

به طور کلی اگر به یک سوار آچمز حمله کنید ، آن را می گیرید.



نکته هفتم :

تفویض مرکز : یعنی مثلاً قناعت به یک پیاده ی مرکزی در عرض سوم در حالی که پیاده مرکزی حریف در عرض چهارم قرار دارد. طبق یک قاعده کلی ، تفویض مرکز کار خوبی نیست مگر آن که مطلقاً ضروری باشد.




نکته هشتم :

در ترکیب ها ، یک تغییر جزئی در وضعیت ، موضوع را کاملاً متفاوت می سازد. (مثلا اگر دو رخ می توانند به یک خانه بیایند ، کدام رخ بهتر است؟ )




نکته نهم :

در صورتی که سفید 4 عرض اول و سیاه فقط سه عرض را در اختیار داشته باشد ، گفته می شود که سفید بازی آزادی دارد و در این صورت سفید باید بداند که :

الف) چگونه از این برتری استفاده کند؟ (حمله بعد از تدارکات دقیق)

ب) چگونه این برتری را حفظ کند؟ با جلوگیری از تعویض



نکته دهم :

به طور کلی هر تعویضی به نفع بازیکنی است که فضاهای کمتری در اختیار دارد البته این به آن معنا نیست که با چنین تعویضی برتری به دست می آورد ، تعویض فقط به او اجازه می دهد که آزادانه تر عمل کند و در عین حال ، امکان حمله حریف را کاهش داده و تساوی وضعیت را نزدیک تر می کند.





نکته یازدهم :

حمله و فشار غیرمستقیم : این فشار موقعی محسوس می گردد که سوار استتار کننده ی ستون باز کنار برود. حمله های غیرمستقیم می توانند بسیار غافلگیرانه باشند. موقعی که سوار استتارکننده کنار برود ، تهدید غیرمستقیم تبدیل به تهدید مستقیم می شود.



نکته دوازدهم :

وقتی که وزیرها در صحنه باشند ، کسب اکثریت پیاده ای ( با پیشروی پیاده) در جناح شاه ، سلاحی نیرومند در حمله به شاه دشمن است.



اگر وزیرها تعویض شده باشند ، پیشروی پیاده ها و حمله به شاه دشمن ، در اکثر حالت ها فقط باعث ایجاد ضعف هایی می شود که طرف مدافع می تواند از آن ها سود ببرد.


بدون وزیر اقدام به حمله ای موفقیت آمیز علیه شاهی که توسط یک دیوار پیاده ای حمایت می شود تقریباً غیرممکن است.




نکته سیزدهم :

استراتژی حمله ای هر بازیکن باید متوجه نقاط ضعیف حریف باشد.

ارسال: #8

نکات بازی 8 :



نکته اول :

یکی از روشن ترین تفاوت های بین استاد و آماتور را می توان در طرح و اجرای آن ها از استراتژی مشاهده کرد.



نکته دوم :

آماتور کورمال کورمال به دنبال یک نقشه می گردد ، غالباً مطمئن نیست که استراتژی صحیح کدام است و وقتی هم که یک استراتژی تعیین کرد اکثراً آن را تا آخر پیاده نمی کند.

آماتور نه تنها در طرح ریزی یک استراتژی روشن برای خود دچار اشکال است ، بلکه او ، در تلاش برای اجتناب از پیچیدگی ها ، کار حریفش را نیز برای تعیین استراتژی خود آسان تر می سازد.

برای مثال ، به طور کلی آماتور دوست ندارد که شاهد درگیری (تنش) دائمی نیروها در قسمتی از صحنه باشد ، زیرا چنین موقعیتی بازیکن را مجبور می کند که در هنگام انتخاب یک حرکت امکانات وسیع و گوناگونی را در نظر بگیرد و تعیین یک استراتژی مشخص را نیز بسیار مشکل تر و گاهی اوقات حتی غیرممکن می سازد.

آماتور ترجیح می دهد که تکلیفش را هرچه زودتر بداند. بنابراین او می کوشد با تعویض های پیاده ای تنش را از بین ببرد ، ولی با چنین کاری نه فقط کار خود بلکه کار حریف را هم آسان تر می کند ، تا زمانی که تنش موجود است و امکانات گوناگونی وجود دارد ، تنظیم یک نقشه مشخص کار دشواری است، ولی با رفع تنش و ایجاد یک وضعیت ثابت ، آماتور به حریف خود فرصتی خوشایند برای تنظیم یک استراتژی « خوش دست » می دهد.



نکته سوم :

استاد وضعیت را به طور تمام و کمال درک می کند و استراتژی خود را بر مبنای نیازهای وضعیت تعیین می نماید. او نقشه ای محکم طرح کرده و آن گاه به دنبال اجرای آن می رود و ضمناً تغییرات لازم را در صورت پیش آمدن موقعیت های تاکتیکی در نظر می گیرد. او هر حرکتی را با هدفی انجام می دهد. بنابراین تعجب آور نیست که سوارهای او معمولاً درست در همان مکان های مناسبی قرار دارند که برای حمله هماهنگ آنها به نقاط ضعف حریف لازم است.



نکته چهارم :

دفاع هلندی :

که بازیکنانی که دوست نداشته باشند با گامبی استانتون از طرف حریف مواجه شوند از این طریق دفاع هلندی بازی می کنند :



نکته پنجم :

گامبی استانتون :

در گامبی استانتون که به بازی خشنی منجر می شود ، گاهی سفید برای کسب حمله ای نیرومند یک پیاده می دهد. «مارشال» و «دنکر» این گامبی را با موفقیت بسیار به کار برده اند.




نکته ششم :

شاخه لنینگراد در دفاع هلندی :

تفاوت این وضعیت با هندی شاه فقط در آن است که سیاه هم اکنون …f5 را بازی کرده است. حسن این حرکت در آن است که بر خانه e4 فشار می آورد ولی این زیان را هم دارد که مرکز سیاه را تا اندازه ای ضعیف کرده است. مگر آن که سیاه بتواند پیاده شاه خود را به e5 براند.



نکته هفتم :

باز کردن بازی تا زمانی که شما در گسترش عقب هستید همیشه کار خطرناکی می باشد.



نکته هشتم :

بعد از این که گشایش بازی به اتمام رسید و مسایل تاکتیکی حادی نیز وجود نداشته باشد ، بازیکنان باید راه کلی برای ادامه بازی خود یعنی استراتژی خود را تعیین کنند.



نکته نهم :

تنش در مرکز را هرگز نباید کم کرد مگر در صورت ضرورت مطلق.



نکته دهم :

اینکه به جای پایه ی زنجیره ی پیاده ای که غیرقابل دسترس باشد ، به نوک زنجیره پیاده ای حمله شود نیز نوعی استراتژی زنجیره پیاده ای خواهد بود.




نکته یازدهم :

نقشه ها در یک وضعیت بسته به کندی اجرا می شوند ، یک حرکت در این جناح و حرکت در جناح دیگر و انتظار برای لحظه مناسب.



نکته دوازدهم :

یکی از دلایل تعویض سوارها می تواند قرار دادن پیاده حریف در خانه ای که بشود به آن حمله کرد ، باشد.



نکته سیزدهم :

خانه نیرومند :

خانه ای که هیچ یک از پیاده های دشمن آن را کنترل نمی کنند و در داخل ، یا نزدیک قلمرو دشمن است و سواری که در آن قرار می گیرد ممکن است در این لحظه به چیزی حمله نکند ، ولی به زودی ممکن است حمله کند.

خانه نیرومند خانه ای است که در ان سه شرط زیر موجود باشد :

الف) هیچ پیاده دشمن آن را کنترل نکند.

ب) خانه نزدیک یا در قلمرو دشمن باشد.

ج) دیر یا زود، باید بتوانید سوارهای بیشتری از سوارهای حریف به حمایت آن خانه بگمارید. این امر به اشغال خانه مورد نظر منتهی می شود و مناسب ترین سوار برای اشغال چنین خانه ای اسب می باشد.

ارسال: #9

نکات بازی 9

نکته اول :
دو طرف بازی برای کنترل مرکز ، آن را با پیاده ها و سوارهای خود اشغال می کنند و یا با سوارهای خود از دور بر آن فشار می آورند ، در دفاع گرونفلد - هندی ، سیاه داوطلبانه به سفید فرصت می دهد که مرکز را با پیاده های خود اشغال کند و سپس به این مرکز حمله می نماید.


نکته دوم :
استراتژی کلاسیک : بازیکن سعی می کند مرکز با با پیاده ها اشغال کند. این استراتژی در روی لوپس و تا حدودی نیز در دفاع نیمزوهندی نمایان است.
استراتژی مدرن : بازیکنان مرکز را با پیاده ها اشغال نمی کند بلکه سوارها را متوجه مرکز ساخته و منتظر می شود ببیند حریف در مرکز چه می خواهد بکند تا بر اساس آن عمل نماید.


نکته سوم :

بسته به اینکه سفید چگونه ادامه دهد ، سیاه می تواند ساختمان های پیاده ای متفاوتی در هندی شاه داشته باشد. برای نمونه :
الف) ساختار پیاده ای d6-e5 (با فیل سفیدرو سفید در e2 یا فیل سفیدرو سفید در g2 )
ب) ساختار پیاده d6-c5 در شاخه های یوگسلاو و شاخه پانو
ج) پیاده در خانه d5 شاخه گرونفلند در هندی شاه
د) پیاده سیاه در c6

دانستن این نکته مهم است که سیاه در چه شرایطی باید این ساختارهای پیاده ای مختلف را به کاربگیرد و این چیزی است که دقیقاً نمی توان آن را تعیین کرد.


نکته چهارم :
دفاع گرونفلند - هندی

ارسال: #10

بازی 10


نکته اول :



نکته دوم :



نکته سوم :





نکته چهارم :



نکته پنجم :

گشایش هندی شاه وارونه :





گشایش رتی :





گرونفلند وارونه :



در گرونفلند وارونه ، سفید دفاع گرونفلند به علاوه یک حرکت اضافی را در ا ختیار دارد ، به این معنی که فیل سفیدرو او هم اکنون گسترش یافته است ، حال آن که در گرونفلند اصلی در این مرحله فیل هنوز گسترش نیافته است.





نکته ششم :

شاخه روبینشتاین در گامبی وزیر :



نکته هفتم :



دو فیل فقط موقعی هراس انگیز می گردند که بازی تهاجمی شود نه وقتی که دو فیل نقش تدافعی داشته باشند.




نکته هشتم :

وقتی که با اسب خانه ی جلویی پیاده دوپشته منفرد را کنترل کنیم ، در واقع آن جناح را فلج کرده ایم.





نکته نهم :

یک پیاده منفرد ضرری دو جانبه دارد :

الف) نمی شود آن را با پیاده های دیگر دفاع کرد و بنابراین آسان تر می توان به آن حمله کرد.

ب) حریف می تواند سواری را در جلوی پیاده منفرد مستقر سازد و این سوار را نمی توان با پیاده ها عقب راند. این به آن معنی نیست که چنین خانه ای به طور کلی یک خانه نیرومند است.



نکته دهم :

همیشه راهی را انتخاب کنید که به روشن ترین ادامه مقرون به صرفه منتهی شود. مثلاً حتی اگر برتری حاصل فقط یک پیاده اضافی در آخر بازی باشد ، باید توجه داشت که ترکیب های ماتی به طور کلی فقط در برابر دفاع ضعیف میسر می باشند.



نکته یازدهم :

وقتی که مسئله تعویض یا تعویض نکردن سوارها مطرح است ، در نظر بگیرید که بعد از تعویض سوارها وضعیت پیاده ای چگونه خواهد بود. اگر آن وضعیت پیاده ای به نفع شما بود ، تعویض را انجام دهید.